bi anı...

ağzımda seyvandan çıkarken aldığım o küçük minik şekerlerden var. limonlusunu yiyorum. bugün yine içmicem die güne başladım... sabah kalkınca, dışarı bakınca hemen programımı yaptım; kalkıcaktım, kahveden ve küçücük ekmek ve arasına sığcak kadar olan o uzun dil peynirinden yicek, annemler çıktıktan soora odamı ve mutfağı toplayıp taksime gidip muratla buluşcaktım ve de içmicek uslu durucaktım, yapmadımda diil hani, şööleki planın başı gayet düzgün gidiodu ki ben vapura binmek için saatin buçuk olmasını beklerken sigara alana kadar, sora seyvana gittim, vitaminimi bitirdim, müzik muhabbeti yaptım ve votka enerjimle başladım.

devamı ve bütün gün çok güzel geçti, sabahki kendime koyduğum yasaklarla başa çıkamasamda, kendimle anlaşma yolunu buldum... bazen insana o kdr mutluluk verioki 3 dk içinde vapur kalkıcakken, kendinin tünel yolundan koşuyo olman ve sora vapura son kişi olarak binmen

evet taksim sadece bir kişiyle güzel... arkadaşlıkla güzel... eve geldiimde sabah planını yaptııımlarımdan sora hiç bşi yemedimin farkına vardım, hap almam gerekiodu, kötü hissediodum ama kendimde aç karnına alcak cesareti bulamadım. mutfağa biraz yourt almaya giderken annemin "aç mısın" die sordunu farkettim, eet açtım, ama hayır dedim, canım yemek istemiodu saatte 8i geçmişti. biraz yourt idare ederdi, zararlıysada bna ne... ama sora kendimi annemin köftesini ve pilavını yerken buldum (ki naslının şu anda "oh be" dedine eminim)...
tvde film vardı... böle sanki beni akşam mutlu etmek istermişçesine, bugünün büyüsü hiç bozmamakçasına

aynanın karşısına geçtim, saçlarıma baktım, iki yandan yine ördüm eet artık saçlarım kısa örünce çok şirin duruo. ben de bunu bildiim için örüoum...
kitabımı, su perilerini hala okuyamadım, ya ben okuyamıoum ya o ağır yazmış ama inanmak istemioum... ama okicam yazım bitince okuyucam

bugün sevgiden emin oldum, insanların deiştini gördüm (ki bu sölediimden de daa soora pişman olmicam)... iiki bu dünyada oldumu, beni ben olduum için sevebilecek bi insan oldunu gördüm
ah keşke palmieye geri dönsek


film çekilcekmiŞ. adı konmamış aşklar dı sanırım umarım yannış hatırlamıoum. benim üzerime yazılmış bi film, çok gururlandım ve mutlu oldum, çekip çekmemeleri önemli diil, gerçi fikir anası belli, şaşırmamak gerekir...

bugün yine insanları düşündüm, istiklalde yürürken, sora hemen kafamdan atmak istedim, attımda... artık kendime hakim oluoum... ayrı hikayeler die başlamicam bu sefer... ne çoklardı, ama üstüme gelmiolardı, bana ne ki, hatta ben onların üstüne gittim, hepinizi yerim ben

c'est la vie, bugn şarkı sözleri konusundaki rezillimi farkedince, votkanında hafiften etkisiyle hep güldüm ama bu olayı anlayabilcek tek insan var: yanımda olan...


kitabıma dönmek, ayakkabılarımla yataımın üstünde yatmak, parkelerin üstünde dans etmek, yazlığı hatırlamak, ordan da fransa anılarını bulup, tekrar gitmek istemek istioum

ve bugnn şarkılarından biri.. yanıbaşımdan ama annamlı yaaa.. eheueh neiseee

sabah alkolik bi mesaj aldım, biralarla ilgili, şööleki bi önceki gece annem bişi annatmıştı, kalktıımda mesajı görünce acaba çok etkilendim annattıından rüyamı görüoum die düşündüm ve tekrar gözlerimi kapadım, sora öle telefonumla oynarken mesajı tekrar gördüm (tabe ben rüyadır die unutmuştum) ve sabah kahkahamı attım, ee mutlu günün başlangıcı
seyvandaki insanları sevioum, tek gitsem tanırlarmı bilmem ama olsun eheueh

pembe yataım bana bakıo, ama ben ona gitmek istemioum... başucumda duran albümü doldurmam lasım, içine küçük notlar yapıştırmam lasım, her gelene de yaptırtmam lasım, ve bunnarın hepsini bu sabah yatakta düşündüm, biran önce gerçekleştirmem lasım.. zor ama bitince güzel olcak.. uğraşırsam tabi!

aldırmassan aldırma ama kendini kandırman gerek! bu söz hayatım ya...
dier şarkınında bna yazıldını öörendim bugn=) oo hem filmim var hem şarkım yine iiim valla... kitabımda kendimden ztn...

işte bunnar güzel bi günün ardından kalanlar, herşeyim

creen