Öğrendim ki
Kimseyi sizi sevmeye zorlayamazsınız.
Kendinizi sevilecek insan yapabilirsiniz,
Gerisini karşı tarafa bırakırsınız.
Öğrendim ki
Güveni geliştirmek yıllar alıyor,
Yıkmak bir dakika.
Öğrendim ki
Hayatında nelere sahip olduğun değil
Kiminle olduğun önemli.
Öğrendim ki
Sevimlilik yaparak 15 dakika kazanmak mümkün
Ama sonrası için bir şeyler bilmek gerek.
Öğrendim ki
Kendini en iyilerle kıyaslamak değil
Kendi en iyinle kıyaslamak sonuç getirir.
Öğrendim ki
İnsanların başına ne geldiği değil
O durumda ne yaptıkları önemli.
Öğrendim ki
Ne kadar küçük dilimlersen dilimle
Her işin iki yüzü var.
Öğrendim ki
Olmak istediğim insan olabilmem
Çok vakit alıyor.
Öğrendim ki
Karşılık vermek
Düşünmekten çok daha basit.
Öğrendim ki
Bütün sevdiklerinle iyi ayrılman gerek
Hangisi son görüşme olacak bilemiyorsun.
Öğrendim ki
'Bittim' dediğin andan itibaren
Pilinin bitmesine daha çok var.
Öğrendim ki
Sen tepkilerini kontrol edemezsen
Tepkilerin hayatını kontrol eder.
Öğrendim ki
Kahraman dediğimiz insanlar
Bir şey yapılması gerektiğinde
Yapılması gerekeni
Şartlar ne olursa olsun yapanlar.
Öğrendim ki
Affetmeyi öğrenmek deneyerek oluyor.
Öğrendim ki
Bazı insanlar sizi çok seviyor
Ama bunu nasıl göstereceğini bilemiyor.
Öğrendim ki
Ne kadar ilgi ve ihtimam gösterseniz
Bazıları hiç karşılık vermiyor.
Öğrendim ki
Para ucuz bir başarı.
Öğrendim ki
En iyi arkadaşla sıkıcı an olmaz.
Öğrendim ki
Düştüğün anda seni tekmeleyeceğini düşündüklerinden bazıları
Kaldırmak için elini uzatır.
Öğrendim ki
İki insan aynı şeye bakıp
Tamamen farklı şeyler görebilir.
Öğrendim ki
Aşık olmanın ve aşkı yaşamanın çok çeşidi vardır.
Öğrendim ki
Her şartta kendisiyle dürüst kalanlar
Daha uzun yol yürüyor.
Öğrendim ki
Hiç tanımadığın insanlar,
iki saat içinde,
senin hayatını değiştirir.
Öğrendim ki
Anlatmak ve yazmak ruhu rahatlatır.
Öğrendim ki
Duvarda asılı diplomalar
İnsanı insan yapmaya yetmez.
Öğrendim ki
Aşk kelimesi ne kadar çok kullanılırsa, anlam yükü o kadar azalır.
Öğrendim ki
Karşısındakini kırmamak ve inançlarını savunmak arasında çizginin
nereden geçtiğini bulmak zor.
Öğrendim ki
Gerçek arkadaşlar arasına mesafe girmez.
Gerçek aşkların da!
Öğrendim ki
Tecrübenin kaç yaşgünü partisi yaşadığınızla ilgisi yok,
Ne tür deneyimler yaşadığınızla var.
Öğrendim ki
Aile hep insanın yanında olmuyor.
Akrabanız olmayan insanlardan ilgi, sevgi ve güven öğrenebiliyorsunuz.
Aile her zaman biyolojik değil.
Öğrendim ki
Ne kadar yakın olursa olsunlar
En iyi arkadaşlar da ara sıra üzebilir.
Onları affetmek gerekir.
Öğrendim ki
Bazen başkalarını affetmek yetmiyor.
Bazen insanın kendisini affedebilmesi gerekiyor.
Öğrendim ki
Yüreğiniz ne kadar kan ağlarsa ağlasın
Dünya sizin için dönmesini durdurmuyor.
Öğrendim ki
Şartlar ve olaylar,
Kim olduğumuzu etkilemiş olabilir.
Ama ne olduğumuzdan kendimiz sorumluyuz.
Öğrendim ki
İki kişi münakaşa ediyorsa,
Bu birbirlerini sevmedikleri anlamına gelmez.
Etmemeleri de sevdikleri anlamına gelmez.
Öğrendim ki
Her problem kendi içinde bir fırsat saklar.
Ve problem, fırsatın yanında cüce kalır.
Öğrendim ki
Sevgiyi çabuk kaybediyorsun, pişmanlığın uzun yıllar sürüyor.

kabus

merdiven, merdiven ve merdiven. aşağı doğru, yere doğru, dibe doğru. kat indikçe kapılar kötüleşiyor, indikçe nem artıyor, teni yapış yapış oluyor insanın, hani benim kapım, neden yok, nerde evim, yanlış binaya mı girdim, çıkıp bakayım, hayır doğru, in bir kat, bu sefer kapını göreceksin, indim, yok, bir anda başka bir yere fırlatılmış gibiyim, yine bak belki yanlış binadır, kahretsin burası, burası işte, evet 26 numara, kapıları çalıyorum, koşuyorum, olmuyor, hiç bir şey düzelmiyor, rüya değil uyanmıyorum, kapım yok, kaybolmuş, evimi bulamıyorum. nasıl diyorum, nasıl olur diyorum, durmadan soruyorum durmadan koşuyorum yoruluyorum. zınk, evin içindeyim, herkes kaldığı yerden devam ediyor, değişen hiç bir şey yok, bu mutfağın fayansları beyaz değildi, ayrıca alçaktı, hem ben bu evden taşınalı çok oldu, neden geri döndük, kalkın, kimse kalkmıyor, kimse kalkacak halde değil, orda biri yatıyor, hareketsiz, gözleri kapalı ama uyumuyor, cenin pozisyonunda, saçları yüzüne düşmüş, hayır ölü değil, sadece hali yok, hiç hali yok, hiç bir şeye hali yok. bunlar kimin eşyaları, sallanan koltuğum nerde, neden buraya geri döndük, anne neden bir şey söylemiyorsun, sarı bulaşıklığı burdan taşınırken bırakmıştım, hala burda yaşasın ama neden burdayız, anlamıyorum ona ne oldu, buraya güneş girmiyordu hatırlasanıza, gidelim diyorum ve merhaba dünya.

ö. y 1-2

nam-ı dier össnin yararları..
bir çok durum bir araya gelerekten benim bugun bazı şeyler dusunmeme sebep oldu.
şöle ki okulum açıldı bugun ve ben dershanemde öğleden sonra bulunurken tek başımaydım
yemek söledim, yemek geldi sora ben yemeimi yemeye başlicakken bi şein farkına vardım. önümde yemek ve test kitaplarından başka hiç bişe yoktu. yemek ve test kitapları..
kendi kendime sölendim ve yemeimi yemee başladım.. o camlı yerden yukarıya baktım bi anda yannız hissediverdim kendimi, hava kapalıydı ztn baştan kotu bi ortam. hava kapalı ama hava sıcak, yan kaavenin tadını alamayacağınız bir ortam, he bi de klima açık butun melankolinin içine sıçan bir ortam..

ve test kitapları, butun masaya yayılmış olan yaprak testler, cevap anahtarları, kaybettiğim kalemime uzulen ben ve yemeim..
burdan öss nin yararlarını dusundum.. öss yannız kalmayı öğretio, öss yannız yemek yemei ve yannız yemek yerken ne dusunulebilceni öğretio, öss size sevgilinizi ösledinizi hatırlatıo, öss size kaybettiniz dakikaların hem ne kdr ii hemde ne kadar acı ama bi o kdrda gerçek olduğunu hatırlatıo.. iii mi? gelecek. acı mı? şimdi. gerçek mi? geçmiş

umarıs başka öss yararları daa bulurusda en azından onun hakkında ii bişeler dusunmeee başlayabiliris..