daa çok var...

yeni saçlarına kavuşmuş, mutsuz ama kendinden mutlu, sıcaktan bayılmış ama yine de oraya buraya öz. elinde bio defteriyle moda-çiftehavuzlar arası gidip gelen bir küçük insancığım.
son sınavlar kalmış, mattan nolcaaa bilinmio , fransa kesnleşmiş gibi, ve ukrayna kötü bi yer işte...

madame bovary, yani emma, hala benle... cuma günü bitio, haftaya cuma da hepsi bitio... sora özgürüm, bioloji yok,fizik kimya yok...
yazı yazmak sadece yaamurlu havalara, kahveli aaaz tadına ya da depresif zamanlarda kalmış sanki.. şimdi hiç biri yok. iki yol arasında kalmışım: okul ve ev
sanki btn olay orda bitmiş, herşey sadece ordan varolmş gibi.. düşünmek şöle bişi: penser en français, vivre comme une française, faire l'amour comme une française.. işte hepsi bu kdr..
önceden ben yoktum bni onlar yarattı mı denilmesi lazım bu okul bitince, eer kusmumuz bile fransızsa.. eet bu gerçekten genizden gelirdi.. tout a fait!perfect like the fuckin french people.. whtever!

bgnde en son sıfatımı duydum.. kokoş gotik! çok hoj diymii, ben çok sefdm.. küçük insanların küçük insancıklara taktıkları isimler, komik ama eelenceli

ya ben çok mutsuzum sefgilim yok, burda diil, yanımda da diil, hiç yooook... eskiden upuzun, felsefe kokan, insanları bayan bu yüzden okumadıkları ya da tamtersine çok havalara girdiim küçük durum öyküleri yazardım, şimdi ne blogu açıcak halim, zamanım var ne de gereim...
ya böle çok doluyum, meşgulum ayaklarına flnda yattııım yok, sadece hani derler ya gün yetmio, eet sınavlar benleyken gün asla yetmio... belki hala havalara girdimi, "aPTal büyükler gibi" davrandımı düşünenler var.. sanki onlar hiç yapmaslarmış gibi, ama cidden sınıfta kalmak söz konusuyken bir varmış bit yokmuşlara gerek yok, hayal kurcak ya da umut edcek ya da herneise yapcak zaman bile yokken.. (en masumları için bile) yaa gerçekten..

upuzun yazılarmış, peki bu oldumuu?
yaa cerencim, ik notayla o sözlere beste yapma işte, yazıyı da salla artık, sefgilin msnde , çok ösledin onu...
cuma
cuma
cuma

resimlere baktım, şarkılarda kendime "tip"ler buldum, onlar oldum ya da serettim başkalarını, manto dinledim, kitap okudum, resim yaptım, yazı yazmaa başladım kaadı yırtıp yataama attım, okulda sıkıldım, eve dönmek istedim, bazen kaçtım, bazen teslim olup sadece uyudum, bi ders kalıoum die üzülüp dier ders nssı olsa geçicem die sefindim, sort of people who.. denildim
kiraz yedim, olmayan bebeimle oynadım, sefdim fln eelendim...
ama vakit geçmedi... hala çarşambadayız... perşembesi-cuması-cumartesisi...

küçük insancıklar bekler, napalım... ama tavşanın tüylerinin üstündeim ben hala sansım var, dışarı çıkmak için, yanımdakileride benle götürmeye..