renkler bile soluk artık başım dönüyor
bir şansım daha olsa hiç bi yok
zaman kalmadı artık inan herşey boş
ne yapmak istesem kolumu kaldırıcak halim yok
çekilin etrafımdan nefes almak zor ...
zaman duruyor sanki yavaş yavaş
etrafda Kimseler yok ışıklar loş
tam düşerken uyansam yatağımdan
ama bunların hepsi yalan hepsi boş
çekilin etrafımdan nefes almak zor...
binkere ağlarım gitmektense burdan
üşüyorum üstümü örtsenize bakmayın öyle
ihtiyacım var başka ellere gelmeyin üstüme üstüme
çekilin etrafımdan nefes almak zor...
renk menk yok artık başım dönüyor
etrafda kimseler yok ışıklar boş
zaman sınır değil artık herşey boş
yinede uyanmakdan başka çarem yok
çekilin etrafımdan nefes almak zor...
Given an infinite universe and infinite time, all things will happen. That means that every event is inevitable, including those that are impossible. And it's as good an explanation for all of this as anything else. Now, a lot of stories start in bars, so that's where we're going to start this one. Not because I was there - I wasn't. But because it's a damn good introduction to a very unique... fellow.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder